ESCRAVITUDE – 2 / FURIA – 4

 

Campo do Doce – Cruces. Maioría de aficionados do Furia, nunha tarde fresca e

 solleira.

 

Colexiado : David Rosende, de Santiago. A pesar de estar un pouco fondón seguiu

o encontro con ganas.

 

ALINEACIÓNS :

 

ESCRAVITUDE: Alonso, Carro, Casal, Angueira, Pena, Regueiro, Alberto,

Guillán, Martín, Carlos e Vicente…………..Marcos, Rubén, Ismael e Fernández.

 

FURIA : Peixe, Salva, Patxi, Martín, Juanjo, Moncho, Adrián Ferro, Xabi,

Manolo, Diego e Álvaro ……Víctor, Miguel, Rodri e Santi.

 

A CRÓNICA :

 

Moi bo partido o disputado este “Domingo de Pascuilla” no vetusto Campo do

Doce.O Furia foi moi superior en todo o momento ó equipo local que, a pesar de

levar un susto, non tivo demasiados problemas para vencer á contundente

defensa montada polo adestrador  Pepín.

Pronto se adiantaría o Furia por medio de Manolo ó resolver cun potente disparo

unha internada de Patxi.

 

Non tardaría demasiado Adrián Ferro, ó noso entender foi o mellor do

partido, xunto con Patxi e Xabi (“Os Chapas de Cuntis”), en anotar o segundo

nunha internada pola banda dereita, ante a saída de Félix Alonso que foi o

xogador mais destacable do equipo padronés.

 

Puido o Furia anotar algún tanto mais, pero entre os erros da dianteira e os

acertos do porteiro, o electrónico non se volveu a mover na primeira metade.

 

Na reanudación volve o Furia de dispoñer de varias ocasións. Adrián Ferro

dispara ó poste e, entre Álvaro e Diego a porta baleira, mandan o balón fora.

Nun exceso de confianza, a defensa do Furia pensa que o balón vai fora, recólleo

o extremo local que centra, anotando Víctor Martín o 1 a 2.

O Furia sigue achuchando aínda que sen éxito. Unha perda dun balón no medio

do campo permitiulle anotar outra vez a Víctor Martín o gol do empate. Xa

afición do Furia empezaba a recordar encontros pretéritos e a pensar que nos

levantan o partido. Pero non foi así. Quedaba moito tempo por diante e o Furia

era moi superior e non sempre ían saír mal as cousas. O colexiado sinala unhas

mans dun defensor local fora da area cando estaba dentro mais dun metro.

Protesta “daquí”, protesta “dalá” e a falta que se saca de fora da area. Golpeou o

esférico Rodri anotando de xeito maxistral o merecido 2 a 3.

O Furia segue ó ataque e no tempo engadido Patxi pelexa un balón ata o final,

roubándolle a carteira ó central e o porteiro anotando un fabuloso 2 a 4, dando

xustiza ós méritos de uns e de outros.

Agora quedan catro partidos que son como catro finais. O primeiro será o

vindeiro domingo, posiblemente ás 6 da tarde, contra o Taragoña en Porto. De

ganar este encontro dariamos un paso moi importante para as nosas aspiracións.

 

………………………….     HALA FURIA    !!!!!!!!!!